Tarih boyunca, tiyatro tüm dünyadaki toplumlarda önemli rol oynamıştır. Tiyatronun ne zaman ve nerede ortaya çıktığı bilinmemektedir. İlk tiyatro gösterilerinin ritüellerden ve dini törenlerden kaynaklandığı, mitlerle veya hikayelerle birleştirildiği düşünülmektedir. Bu birleşim, toplumların dinlerini ve mitlerini geliştirmelerine yardımcı olmuş ve düşünceyi etkilemede kilit rol oynamaştır.
Toplumu tiyatro aracılığıyla eğitmeye yönelik girişimler, antik çağlardan günümüze, egemen düşünce sistemlerinin geniş alanlara yayılmasının amaçlandığı durumlarda kullanılan bir araç olarak oldukça potansiyel bir rol oynamıştır. Bununla birlikte, sosyal yaşamdaki birleştirici rolüne rağmen, tiyatro yalnızca uygun mesajları üstlenmekle kalmamış, sanatla ilgili sosyal tereddütlere yol açan, ilgi alanlarını karşılamaya yönelik bazı eğilimleri empoze etmek için de etkili olmuştur. Çıkar çatışması uğruna feda edilen bu sanatsal etkinlik, tarih boyunca toplumun aydınlanmasını tehdit olarak algılamak suretiyle, sosyal yaşamdan izole edilmiştir.
Günümüzde Tiyatro, bir kültürü ve toplumu anlamak için önemli bir sanat biçimi olmaya devam ediyor. Modern oyun yazarları, bu olayların kültürel mi yoksa siyasi mi olduğunu ve güncel olaylar hakkındaki görüşlerini ifade etmek için tiyatroyu kullanmaktadır. Bir oyunda sahne almak veya bir prodüksiyon içinde olmak, her yaştaki insanın yaratıcılıklarını ifade etmelerini ve yeni beceriler öğrenmelerini sağlamaktadır. Bununla birlikte tiyatro, eğitim için de faydalıdır. Öğrencilerin eleştirel okumayı ve düşünmeyi öğrenmelerine yardımcı olur.
Canlı performans, içinde oyunculuk ve konuşma gibi birçok küçük sanat formunu içeren birçok sanat formundan biridir.
Dramanın ve sahne sanatlarının eğitimdeki önemi
Drama ve Sahne Sanatları eğitimi sadece beynin yaratıcı yüzüyle ilgilenmekle kalmaz, aynı zamanda öğrencilerin çalışma modellerinde ideal bir denge sağlar.
Çocukların eğitimleri uzur bir süre teori olarak devam etmektedir, Tiyatro ise, pratik öğrenme imkanı sunan bir girişimdir.
Özgüven:
Sınıfta risk almak ve izleyici kitlesine ulaşmak, öğrencilere fikirlerine güvenmelerini öğretir. Bu güven yaşamlarının hemen hemen her alanında kendilerine fayda sağlayacaktır.
Hayal Gücü:
Teknolojiye bağımlı bir kelimeyle, tiyatro yaratıcı seçimler yapmak için bir çıkış sağlar, yeni fikirler düşünmek ve materyali öz olan anlamlı yollarla yorumlamak.
İşbirliği / İşbirliği:
Tiyatro, katılımcıların yaratıcı fikirlerini ve yeteneklerini birleştirir.
Konsantrasyon:
Oynamak, uygulamak ve yapmak, okul dahil diğer yaşam alanlarına yardımcı olan sürekli bir zihin, beden ve ses odağı geliştirir.
İletişim Yetenekleri:
Drama, fikirlerin sözlü ve sözsüz ifadesini geliştirir. Ses projeksiyonunu, eklemlenmeyi, dil akıcılığını ve ikna edici konuşmayı geliştirir.
Problem Çözme:
Öğrenciler izleyiciyle kim, ne, nerede, ne zaman ve neden iletişim kurmayı öğrenirler. Doğaçlama, hızlı düşünme çözümlerini teşvik eder ve bu da yaşamda daha fazla uyarlanabilirliğe yol açar.
Eğlence:
Tiyatro, oyun, mizah ve kahkahayı; bu motivasyonu arttırır ve stresi azaltır.
Güven:
Dramadaki sosyal etkileşim ve risk alma, kendine, başkalarına ve sürece duyulan güveni geliştirir.
Hafıza:
Kelimeleri, hareketleri ve ipuçlarını prova etmek ve gerçekleştirmek, bu beceriyi kas gibi güçlendirir.
Sosyal Farkındalık:
Dramada kullanılan efsaneler, efsaneler, şiirler, hikayeler ve oyunlar, öğrencilere dünyanın her yerinden geçmiş, şimdiki ve şimdiki kültürlerden gelen sosyal sorunları ve çatışmaları öğretir.
Estetik Takdir:
Tiyatroya katılmak ve tiyatroyu izlemek, sanat yapısına değer katar. Tiyatronun toplumdaki yerini anlayan, değer veren ve destekleyen bir nesil yetiştirmek önemlidir.