EVRENSEL VAROLUŞ III – Koşulsuz İhtiyaçsız Zararsız

Fiziksel ve Ruhsal Alemlerde ”Kendi Sorumlulugunu” almis insani, “Kendinden”, “Sevgiden” ayirabilecek ve “Gorusunu” bulandirabilecek hicbir; ogreti, mursit, kanal, mesaj, mal, mulk, paye, iltifat, mekan, zenginlik, cefa, eza, korku yoktur. Aslinda “Kendinin Sorumlulugunu” almak dunyasal mekandan bakildiginda bir surectir. Yol’dur. Kavrayisi ise birdenbire olur. “Kendinin Sorumlulugunun” dunyasal sureci herkesin liyakatina, yureginde –neyi-nasil- gercek kilmak istedigine gore;Okumaya devam et

EVRENSEL VAROLUŞ II – Kendinin Sorumluluğu

İnsanlığın; kendisine ve dünyaya Ol’makta olanı görmesi ve bütün bunlardan sevgiyle özgürleşmesi, kendi içinde kendine yürüyerek gerçekleştirebileceği bir süreçtir. Ve her varlığın “Kendisinin Sorumluluğudur”. “Kendisi Ol’mak” bir kavrayıştır. Tefekkür ve hissedişlerin eşliğinde, derin anlayışlarla ve derinlerde idraklerle çoğalan “kendini” hatırlayıştır. Kendinizin, kendiniz olduğunu kavradığınızda ve içinizdeki kendinize güvenip iman ettiğinizde, basitçe “Kendiniz” OL’ursunuz. “Kavrayış” dışardanOkumaya devam et

EVRENSEL VAROLUŞ I – Ruh Duruşu

Ol’uşlarımızın ve sanrılarımızın “kaderimiz” olmakta Ol’duğu zamanlarda ve mekanlardayız… Ayırt etme yeteneğimizi keskinleştirip; “Var” Ol’manın gerçekten ne demek Ol’duğunu algılayarak, Kosmik Duruşumuzu – Yönümüzü belirlememiz (Kozmik tarihimizi; kendimizi bilemediğimiz tüm zamanlar boyunca gerçekte bize ne olmuş olduğu ve Şimdi Buradan sonra ne olacağı ve nereye gideceğimiz), Evrensel Varoluşumuzun “Nedenini” neye bağlayacağımızı tespit etmiş olmamız (Okumaya devam et