Fiziksel ve Ruhsal Alemlerde ”Kendi Sorumlulugunu” almis insani, “Kendinden”, “Sevgiden” ayirabilecek ve “Gorusunu” bulandirabilecek hicbir; ogreti, mursit, kanal, mesaj, mal, mulk, paye, iltifat, mekan, zenginlik, cefa, eza, korku yoktur.
Aslinda “Kendinin Sorumlulugunu” almak dunyasal mekandan bakildiginda bir surectir. Yol’dur. Kavrayisi ise birdenbire olur.
“Kendinin Sorumlulugunun” dunyasal sureci herkesin liyakatina, yureginde –neyi-nasil- gercek kilmak istedigine gore; ogretilerin icinden mursidlerin arasindan, mesajlarin-meleklerin-kanallarin-dunya ermislerinin eserlerinin-biraktiklari ipuclarinin arasindan gecip kendinize ulasmayi icerebilir. Bu yolun ne kadar surecegi tamamen sizin tum bu sayilanlarin arasindan gecip giderken ne kadar ataletinizin ustesinden geleceginize ve ne kadar kendiniz olmak istediginize baglidir.
Atalet; Evrenin ve Insanin Ruhunun kufudur. Ve kuf nefsin besinidir. Nefs en ince haliyle Varligin ataletinden beslenir. Atalet icinde korkuyu ve korkuya ait olan tum karanligi tutar, besler ve buyutur.
Degismek istemiyorsaniz ve buna bagli olarak Ol’makta Ol’Ana her An’da zekanizi ve kalbinize sormadan raziysaniz ( beni sokmayan yilan binyil yasasindaysaniz), paket yapilip size sunulan Uzakdogu ogretilerinin, ayinlerinin, soylemlerini simdiye kadar sizi siz yapan guzellikleri, sevgileri, sevincleri de kalbinizden alip goturdugunu kiliniz kipirdamadan seyrediyorsaniz ve bunun size arinma oldugunu soyluyorlarsa ve arinma sandiklariniz butun anlamlarinizi da silip supuruyorsa, var olma –Nedenleriniz- alip goturuluyorsa ve siz halen tutunacak bir dal ariyorsaniz bulamiyorsaniz ve icin icin degismediginizi degisemediginizi hissediyorsaniz; ofkeniz, kizginliginiz, hayal kirikliginiz suptilleserek tum boyutlariniza yayiliyorsa ve kavramlariniz karisiyorsa ve kirletiliyorsa ve korku her hucrenizdeyse; siz ataletin icindesiniz, atalet sizin icinizdedir.
Yapilmasi uygun Ol’An daha fazla Ol’mak degil, daha iyi Ol’mak degil. –daha’lari, en’leri birakip ne isek O Ol’mak ve -kendimiz- Ol’An O’nun Ol’masina izin vermektir.
Izin ver Ol
Izin ver Ol’sun.
Sadece ve basitce Kosulsuz, Ihtiyacsiz ve Zararsiz Ol’mak icin kendine izin ver.
Her sey kosullari biraktigimizda birlesmeye baslar. Icimizde ve disimizda.
Baslangic; gorunen ve gorunmeyen butun kosullari ve kosuldan dogan yargilari (-meli, -mali) birakmaktir.
Kosulsuzluk; kendini kendinde bilmek, kendini yaratilmis cumle Alemde gormektir. O’nun ihtisamini Alemlerin Gorunusunde seyreylemektir. Ruhun Gozu, ihtisami “kendini” gordugunde butun kosullar yok Ol’ur.
Sadece Ruhun Gozu (kalp), Ihtisami algilayip ve hissedebilir.
Gonul dergahinda oturup kendi ihtisamini her yerde seyreden ve bilen O’dur.
Asirlar surdugunu sandiginiz bir ayriliktan sonra cok sevdiginiz ve hasretini cektiginiz bir insana kavusmanin, yeniden gormenin, kollariniza alip sevgiyle ve askla kucaklamanin manasinda bir hissedistir.
Yasamak her An bir kavusmadir bu saatten sonra kendini bilene.
Coskudur. Hazdir. Varolmanin Sevincidir.
O bilir her seyin degerini. Her yerde ve her seyde kendini gordugunden, Varligin dogasindan dolayi TEK, gorunuse cikmasindan dolayi da Cokluk gibi gozuken kendisi, her neyin icinde gorunuse cikmis olursa olsun degerlidir. Azizdir. Candir.
Kosulsuzluk hali bu Gorus icinde demirlenir.
Kosul ayrilik yanilsamasindan dogan, Adem ile Havanin “Yasak Meyvesidir”
Kosul varsa ayrilik vardir.
Kosul yoksa ayrilik da yoktur.
Ayriligin olmadigi An Varlik Tam ve Butundur. “Kendisi” Sevgi oradadir.
Dengede ve merkezde olundugunda “kendisi” olunabildigi icin Efendiden yansiyan kosulsuzlukta dengededir.
Formule etmek gerekirse Kosulsuzlugun kavrayisina gelene kadar, kosulsuzlugun bir tek kosulu vardir.
Dengede olmak.
Kosulsuzluk sadece dengede oldugunda Kosulsuzluktur.
Ve kosulsuzluk dengede oldugunda -denge kosulu- kosulsuzlugu tamamlar, halkayi kapatir ve kosulsuzluk halini gorunuse cikarir.
Kosulsuzluk hali ortaya ciktiginda Ozgur Irade Yasasi, Eylem Yasasi ve Sorumluluk Yasalari uzerinde yukselir. Uc yasa Efendiligin temel yasalaridir.
Kosulsuzluk bu uc yasanin, “Kendisi yasa Ol’mus ornegini ortaya cikaramiyorsa, kirilir. (her zaman liyakat sinavlari oradadir. Maksat ortaya cikan halin sabitlenmesine hizmet etmektir)
Kosulsuzlugun kirilma noktasinda olmakta olan kosulsuzluk degildir. Baska bir seydir. Ama kosulsuzluk degildir.
Yasalarin birisi eksIkse hepsi eksIktir. Yasalarin hepsi oradaysa Efendi de oradadir.
Kosulsuz Ol’An, ayni zamanda ihtiyacsizdir. Cunku Ozgur Iradesi ile, Kendinin Sorumlulugunu almistir ve birlikte yaratandir.
Kendini her seyde ve her seyi de kendinde goren ve icindeki “kendi” hazinesinden kullanan Ihtiyacsizdir.
Ancak ve ancak ihtiyaci olmayan zararsiz olabilir.
Ihtiyac icinde Ol’An zarar verme kapasitesinde Ol’Andir.
Zarar verebilen ayriliktadir.
Ayrilikta Ol’Anin kosullari vardir.
Her sey Kosulsuzlukla baslar.
Sahip oldugumuzu sandiklarimizi birakmayla baslar.
Kosulsuz Ol’abildiginizde digerleri kosulsuzlugun pesi sira birden bire -kendini bilen- Efendide gorunuse cikar.
Evrende ve Alemlerde TEK GUC Kendini Bilmektir.
Kendini Bilmek; bilgiyle “Sevgi” Ol’maktir.
Kendini her seyde gormenin Kosulsuzlugu.
Kendisi (her sey-hazine) Ol’manin Ihtiyacsizligi.
Kosulsuzlugun ve Ihtiyacsizligin bizi getirdigi derin “Anlayistan” dogan Zararsizlik Hali ile Uclu tamamlanmis olur.
Bunlarin hepsi birlikte TEK Gucu ve Butunun Kudretini olustururlar ve Efendide gorunuse cikarlar.
Efendi Ol’mak, var Ol’dugunuz tum zamanlarda ve boyutlarda kiminle “dans” ettigimizi bilmektir.
“Kendinizle”
Bir’in Yasasi geregi Kendinin (realitesinin) Efendisi olan Alemlerin de Efendisi Ol’ur.
Efendinin derdi Alemlerin efendisi olmak ve guc pesinde kosmak degildir.
Efendinin Nedeni, KENDINI ASKINLIKTIR.
Alemler; Efendinin “Kendinde” ve “Kendinden” Ol’dugu icin; Efendi, Alemlere de “Askin” Ol’ur.
Alemlerin Efendisi Ol’ur.
Kur’An da Tanri “Ben’im Evimi temizleyin” buyurmaktadir (Eflaki I:465-466).
Temizlik; Kosulsuzluk, Ihtiyacsizlik ve Zararsizlik hallerini Ruh Durusumuzda sabitlemektir.
Ve bu sabitede merkezlenmek ve dengelenmektir.
“Efendilerin (Tanrinin Erlerinin) kalbi, Tanrinin nazarinin kiblesidir ve Evrenden daha yuksek ve yucedir.” (Eflaki I:673)
Evrenler ve Alemler; Efendilerin yureginden, Askin Sevginin Guzelligin iyiligin ve Askin Ol’Anin Aski icin sevgiyle birlikte yaratilir.
Efendi bilgiyle ve sevgiyle; Sonsuza kadar Ozgur Ol’Andir. Ask Ol’Andir. Sevgi Ol’Andir.
Yazan Nilgun Nart
15.07.2008 / Istanbul